YAŞAMA SEBEBİ
21 Eylül 2020
“Ben Canan bu mektubu yazarken biraz üzgün biraz da mutlu olacağım üzgün olmamın sebebi sevdiklerimi bırakmam, mutlu olmamın sebebi ise yaşamış olduğum ve yaşamaya devam eden suçluluk duygusudur. canım ailem ve güzel arkadaşlarım benim hayat hikayem bu kadardı artık bundan sonra hayatınızda bulunmayacağım sakın üzülmeyin. gidenin yerine daha iyisi gelir. kendinize iyi bakın.”
30 Ağustos 2023
bu mektubu bulduğumda ve okuduğumda kendime o kadar kızdım ki bunu kendime nasıl yapabilmişim.
10 Eylül 2020(olay günü)
Bugün çok mutluyum.Çünkü bugün kendimden daha çok sevdiğim ilk ve son aşkım canım eşimin yani poyrazın doğum günüydü. Ona güzel bir sürpriz yapmak istiyorum fakat ne yapacağımı bilmiyorum. Ve en sonunda ne yapacağımı buldum. ortak arkadaşlarımız eve davet edip akşam güzel bir eğlence yapacağım. Hemen alışverişe çıktım. evi süslemek için birkaç malzeme aldıktan sonra tam eve dönerken aklıma pasta geldi. bunu nasıl unuturum doğum günlerinin olmazsa olmazı pastadır oysa hemen en yakın pastaneye gittim. Çalışandan pasta istedim. fakat tam olarak istediğim pasta yoktu. çalışana istediğin pastayı tarif ettim ve saat 19:30 gibi(adresimi kağıda yazarak) “Bu adrese getirin lütfen. “ diyerek Ayrıldım. ardından hemen bir taksiye binip eve gittim ve bir kaç dakika sonra en yakın arkadaşım Duygu Ve beraber evi süslemeye başladık. evi süsledikten sonra yiyecek bir şeyler hazırladık. sonra da duyguyla beraber misafirleri beklemeye başladık. tabi biraz da muhabbet ettik sonra yavaş yavaş misafirler gelmeye başladı ve en sonunda bütün davetliler geldi ve pastayı bekledik, saat 19:40 olmuştu ve poyraz erken geleceğini söyledi. ben de pasta geciktiği için evde birkaç bir şey eksik diye söyledim ve onları almasını istedim. o da “tamam” dedi.
Ve pasta sonunda geldi. şimdi de poyrazı beklemeye başladık.Poyraz gecikmişti endişelenmeye başladım fakat duygu beni sakinleştirmeye başardı. Ve Misafirlerle sohbete başladık.Kendimizi öyle kaptırmışım ki, zamanın nasıl geçtiğini fark etmemişiz saat 23:18di misafirler saatin geciktiğini söyleyerek ayrıldılar.
biz duyguyla baş başa kaldık.sohbet ederken fark etmeden uyumuşuz. sabah kalkmamız da telefonun çalmasıyla oldu hemen telefonu açtım. o an yani bir anda bayılmışım, duygu beni hastaneye götürmüş ve uyandığımda ağlıyordum ve telefonda denilenlerin aynısını duyguya söyledim ve saat 140 Gibi taburcu oldum.poyraz trafik kazası geçirmiş ve ölmüştü.fakat ben inanmıyordum şu anda onun cenazesine gidiyorduk. bunun farkındaydım fakat inanmak istemiyordum ama gerçekti onun toprağa verişini izledim. Dayanamadım annesinin feryadını görünce ben de dayanamayıp eve döndüm hiçbir şey olmamış gibi devam ettim fakat olmadı her gece rüyalarıma giriyordu. dayanamadım ve intihar kararı aldım. fakat bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum. çünkü evde duygu da vardı. 20 Eylül gecesi planlayıp, 21 Eylül gecesi intihara kalktım ve bileklerimi kestim. fakat duygu bunu fark etmiş veya sesleri duymuş ve beni hemen hastaneye götürmüş. ve bir saatlik ameliyat süreci olmuş ve kendime geldiğimde doktor içeri girdi ve duyguya”Hanımefendinin durumu şu anda iyi ve bebeğin durumu da iyi. “dediğini duydum.Ve bir an hemen ayağa kalkmaya çalıştım, bunu duyunca ne hissettiğimi bilemedim.
30 Ağustos 2023
insanın hayata tutunabileceği parçaları varmış ve artık benim de var. benden bu kadar.