Bir zamanlar gözlerimiz buluşurdu,
Sessizce, kelimeler gereksizdi,
Yeşil gözlerinde yansırdı aşkın,
Şimdi ise bir yabancı gibi uzak.
Hatıralar birer kırık dökük aynalar,
Her parçasında bir anı, bir acı,
Gözyaşlarının ardında saklı kalan,
Kumral saçlarınla düşlerimi süslerdin.
Her gün seni düşündüğümde,
Bir yara daha açılır kalbimde,
Gözlerindeki o ışık, o masumiyet,
Şimdi sadece bir gölge, bir hüzün.
GİDİŞİNLE EKSİLDİ YAŞAMDAN RENKLER,
YEŞİL GÖZLERİNDE SAKLIYDI DÜNYAM,
KUMRAL SAÇLARININ KOKUSU,
ANILARDA YANKILANAN BİR MELODİ GİBİ.
Sensizliğin ağır yüküyle,
Her adımımda biraz daha çökerim,
İncinmiş bir ruh, paramparça bir kalp,
Yeşil gözlerinde kaybolan bir aşkla.