ÖNYARGI
“Bir daha önyargılı olmayacağım.” yazıyordu ,yazının son cümlesinde.O, merak edip yazıyı en baştan okumaya karar verdi.

“ Ben Defne. Bu aralar çok mutluyum çünkü iki hafta önce kendime bir iş buldum. İş bulmak benim için oldukça önemliydi Çünkü ailem maddi olarak zor durumdaydı. Geçim kaynağı elde edebilmek için borç almıştık bu borç ile dükkan açtık ancak dükkan yeterli satış yapamadı ve dükkanı kapatmak zorunda kaldık. Her neyse o günler artık geçti. Pekiyi olmasada kendime iş bulabildim. Bir kardeşim var ,adı Yağız. O, sekiz yaşında. Yağız, her zaman yemeklere karşı ön yargılı olmuştur. Ben ise ona yemeklere karşı önyargılı olmamasını söylerdim. Meğerse ben de önyargılıymışım. Bunu bir olay sayesinde anladım.”

O ,yazıya karşı daha da meraklanmıştı. Birkaç dakika bu olayın ne olabileceğini düşündü ,daha sonra merakla yazıyı okumaya devam etti.

“İşe yeni başlamıştım, işteki ilk günümdü. Bir kişi dışında, herkesle tanışmış ve konuşmuştum. Onlar bana iyi davrandılar ve işimde yardımcı oldular.O tanışmadığım bir kişi, dışarıdan soğuk biri gibi gözüküyordu. Ben de onun gıcık biri olduğunu düşündüm ve onunla tanışmak için yanına gitmedim.O gün bu şekilde geçti.
İşe başlayalı bir hafta geçmişti. Bir sabah önceki günlerde olduğu gibi sakince evden iş yerine doğru gittim. İş yerine vardığımda herkes bana bakarak fısıldaşıyordu. Orada sanki benim hakkımda konuşuyorlardı.Orada kendimi en yakın hissettiğim kişinin yanına gittim.Ona insanların neden benim hakkımda fısıldaştıklarını sordum ancak o bana soğuk davrandı .Halbuki ben ona ve hatta orada benim hakkımda konuşan insanlara karşı iyi davranmaya çalışmıştım.
Daha sonra ,müdür beni odasına çağırdı.Müdür,neden hırsızlık yaptığımı sordu.O an çok şaşırdım.Müdür’e hırsızlık yapmadığımı söyledim ancak o bana inanmamış gibi gözüküyordu. İftiraya uğramıştım.Müdür bana inanmak için kanıt istedi ancak hiçbir kanıtım yoktu.O an biri odanın kapısını tıklattı ve içeri girdi.O ,dışarıdan soğuk gözüken kişiydi. O,benim öyle bir şey yapmadığımı ve bunu yapan kişiyi bildiğini söyledi.Müdür ,işe dönebileceğimi söyledi ve onunla konuşmaya devam etti.Ben odadan ayrıldım ve daha sonra ona ,o soğuk gözüken kişiye, teşekkür etmek için yanına gittim.Adının Kağan olduğunu öğrendim. O,aslında gözüktüğü gibi soğuk biri değildi.Aksine çok iyi biriydi.Ona karşı ön yargılı olduğum için pişman oldum .
Birkaç gün sonra hırsızlık yapan kişi işten kovuldu. O ,benim iş yerinde en yakın gördüğüm kişi Ceren’di. Bana iftira atmıştı.
Neyse önyargı kötü bir şey .Bir daha ön yargılı olmayacağım.”

O,bu yazıyı okuyunca mutlu oldu çünkü Defne bir daha önyargılı davranmayacaktı.