Denizin kıyısında sessizce oturmuşum,
Gözlerim dalgaların dansına dalmış. Ufuk çizgisinde güneşin son ışıklarıyla oynar,
Gökyüzü masmavi, bulutlar huzur verir. Kıyıdaki taşlar, dalgaların yıllar boyu okşadığı tanıklar,
Kum taneleri, hikayeleri saklar içinde. Sessizlik içinde dinlerim denizin ezgilerini,
Her dalga, bir öykü anlatır bana. Gözlerim ufukta kaybolur,
Zamanın akışını unuturum. Rüzgar saçlarıma dokunur,
Doğanın büyüsü içinde kaybolurum. Denizin sonsuzluğu karşımda uzanırken,
Hayatın anlamını bulurum belki de. İçimde bir huzur, bir dinginlik,
Deniz manzarasının büyüsüne kapılırım.
Beğen
Yorum Yap
Paylaş
