Her gece sessizliğin koynunda
Yalnızlık sarar bedenimi
Düşlerimde bir mısra olur adın
Kalbimde yankılanır yankısız.

Yıldızlar, gökyüzünün hüzünlü gözyaşları
Onlara anlatırım seni, her defasında
Sözlerimde, öpüşlerimde,
Saklı kalan, görünmeyen yaralar var.

Her hatıra bir hançer, yüreğimde
Seninle dolu boşluklarda kaybolurum,
Her soluk alışımda sen varsın, sessizce.

Gözlerinde bulduğum huzur
Şimdi sadece bir hayal kırıklığı
Bir fırtına sonrası kırık dallar gibi,
Toplamak imkansız, parçalanmış benliğim.

Unutmak, derin bir yara
Kalpte kalan bir hatıra
Gözlerden dökülen yaşla
Silinir mi aşkın anısı?

Sessizce akşam çökerken
Gönülde sızı dilde hüzün
Hatıralar bir bir dökülür
Unutmak ne zor bir düğün

Yıldızlar şahidim olsun
Geceler ay ışığında
Unutmak belki imkansız
Sevdalı yürek yakında

Gözlerimde hala senin izin,
Rüzgarın sesinde yankısı,
Hasretin ateşiyle yanar içim,
Sensizlik bir ölüm fermanı gibi acı.

Sonsuz karanlık çöker üstüme,
İçimdeki fırtına dinmez hiç,
Kaybolmuşum bu yabancı dünyada,
Seninle var olan umutlarım solmuş, hiç.

Dağlar yüksek, cesaretimiz de öyle,
Kahramanlar yürür, zaferden söz eder öykü
Kılıçlar kalkanlarla çarpışır, bir destan bu
Efsane yazılır, adını duyuran kahramanlarla

Hava sisli göz gözü görmez
Göz gönlü görse başkasını sevmez
Beni dipsiz çukura iter de
Ne elimi ne de kalbimi görmez